معلم يعني سوختن و ساختن

عبداله وارسته :آموزگار ریاضی پایه های چهارم - پنجم و ششم  دبستان دخترانه ي طلوع آزادي بخش امامزاده (شهر بادرود)من معلم هستم کسی که راه را از چاه نشان می دهد سحر وجادوئی در کار نیست من قادر نیستم روی آب راه بروم دریا را هم نمی توانم بشکافم من فقط بچه ها را دوست دارمآرزویم سر بلندی تمام کودکانی است که به من سپرده می شوند . تلاش می کنم بتوانم از استعدادها و توانایی های آنان نهایت استفاده را بکنم . در خم یک کوچه نمانم . به فرزندانم بال و پر بدهم . آنها را پرواز بدهم.اجازه ندهم بمانند و بمانند.نوگلم ... فررندم ... ای سراپا همه شوقای سراپا همه شور ... توبخواه ... توبپرستاکه تعریف کنم بی نهایت ها را ....اين روزها گويي انسانها بيشتر به دست يكديگر پير ميشوند تا به پاي يكديگر...دارم سعی می کنم همرنگ جماعت شوم،اهای ج م ا ع ت ...!!!میشود کمکم کنید؟؟؟؟؟؟شما دقیقا چه رنگی هستید؟!ديشب خدا داشت ميگريست!من هم گريستم!هر دو يك درد داشتيم،آدمها!!!!!دل است دیگر، خستــه میشود، بی حوصله میشــود، از روزگار، از آدمـــــــها، از خــودش، از این قابــها، از اثبات،از تـــــوضیــح، از کلماتـی که رابـطه ها را به گند میکشد،ازاین همه مهربانی کردن و نا مهربانی دیدن،از سنگ صبور بودن و آخــر هم مُهر سـنگ بودن خوردن،از زهـر حرف هایی که تـــا آخر عمــر آدم را مــی آزارد, خســــــــــــته امانسان ها هر از چند گاهی از جایی می افتند،از لبه ی پرتگاه،از پا،از نفس،از این ور بوم،از دماغ فیل،از چاله به چاه،از عرش به فرش،از چشم،ازچشم،ازچشم!!!!!صبر کن سهراب!گفته بودی قایقی خواهی ساختقایقت جا دارد؟؟؟من هم از همهمه اهل زمین دلگیرم....حواست بـہ دلت باشد . . .آن را هر جای نگــذار!ایــن روزها دل را میــدزدند . . .بــع معلم يعني سوختن و ساختن ...